Even voorstellen
Therapeut en ambulant begeleider
In mijn vak zie ik mensen opbloeien. Aan de basis hiervan liggen warmte en oprechte aandacht. Er moet vertrouwen en veiligheid zijn. Daar sta ik voor. Ik werk vanuit de relatie. Ik sta naast jou als mens waarbij ik mijn kennis en ervaring inzet voor jou. Ik zoek naar wat jou vooruit kan helpen. Dat typeert mij in mijn vak maar ook als mens. Ik weet dat het leven geen rechte lijn is. Ik weet hoe kronkels en obstakels voelen. Ik ken de weg uit het verleden naar een positieve toekomst.
Tijdens mijn opleiding HBO Pedagogiek was het onderwerp hechting een theoretisch concept. Totdat mijn kinderen als twee- en driejarigen uit Haïti bij ons kwamen wonen. Adoptie is beslist meer dan hechting maar het is een belangrijk onderdeel. Het veroorzaakt als (onderliggend) probleem extra moeilijkheden in de opvoeding, schoolontwikkeling, carrière, vriendschappen en relaties. Ik heb ook gezien hoe een verbetering van veilige hechting en basisvertrouwen barrières oplost waardoor er ineens veel meer mogelijk is. Kinderen hebben hierbij de hulp van hun ouders heel hard nodig: behandeling is dan ook vooral gericht op het ouder- en kindproces. Jongeren en volwassenen help ik met individuele mentaliserende therapie waardoor inzicht ontstaat in oude hechtings- en overlevingspatronen en het basisvertrouwen groeit.
Vroeger dachten mensen dat het verwerken van verlies in fases verliep die je één voor één moest afronden. Tegenwoordig wordt het rouwproces gezien als een zeilbootje dat laveert tussen het eiland van verlies en het eiland van herstel. Er is geen vast eindpunt. Het is een continu proces dat het hele leven doorgaat en waarbij het doel vooral is om een nieuw evenwicht te vinden. Een groot verlies heeft tijd en aandacht nodig. Je kunt het zien als een zware koffer die je langzaam uitpakt en waarbij diepe gevoelens en herinneringen bovenkomen. Het laat je nadenken en twijfelen. Wie ben ik nu nog? Wat betekent het leven eigenlijk? Wat is de zin van alles?
Beperkingen zoals die zich kunnen voordoen bij autisme, ADHD of een (licht) verstandelijke beperking kunnen het leven moeilijker maken. Het doel van begeleiding is handvatten krijgen bij het leren omgaan met deze beperkingen zodat het leven weer wat lichter en fijner wordt. Denk hierbij aan het leren omgaan met sociale situaties, het leren plannen en structureren van activiteiten; het verhogen van de zelfredzaamheid bij koken, huishouden, financiën, persoonlijke verzorging, etcetera.